Εικόνες παρμένες μέσα από την πληθώρα πληροφόρησης των μέσων μαζικής επικοινωνίας τα οποία αποτελούν μέρος της σύγχρονης μας κοινωνίας. Σαν εικόνες που αντλούνται μέσα από τηλεοράσεις, εφημερίδες και περιοδικά περιλαμβάνουν με την δύναμη των μέσων τη ικανότητα να επικοινωνούν με το να αντιπαραθέτουν αυτά με διφορούμενους τρόπους.

Δημιουργούν με τον τρόπο τους ένα νέο σεξουαλικό κοινωνικό και πολιτικό μήνυμα με το να υποβαθμίζουν το γεγονός έτσι ώστε τα έργα να έχουν την ικανότητα να αμφισβητούν αποδεχόμενα πιστεύω, ευνοώντας την αμφιβολία.

Στο βίντεο κρύβονται απόλυτα παρασιτικά μηνύματα τα οποία αιωρούνται ενώ αιώνια προτρέπουν ερμηνείας πέρα δογματισμού πέρα ιδεολογίας πέρα εξουσίας.

Αμφισβητούν το «ταμπού» το οποίο υπάρχει και την ίδια στιγμή προκαλούν τον θεατή να το σπάσει.

Είναι παρμένο μέσα από συνειδητές καθημερινές πράξεις, οι οποίες είναι αποδεκτές και υιοθετημένες ανάλογα με την διαφορετικότητα του κόσμου.

Το κοινό λαμβάνει αυτήν την καθημερινή εισβολή μέσα από την συστηματική επανάληψη των εικόνων και ήχων. Η αποδοχή άμεση και πάντα κερδοφόρα.

Η αίσθηση της ωμής πραγματικότητας προετοιμάζει τον ανυποψίαστο θεατή να αντιμετωπίσει μία πιθανή συστηματική κατοχή καθώς αυτός βρίσκεται περιτριγυρισμένος από αυτό.